اس ام اس پرشیا

مهر" را بر سر "آبان" بگذار
"مهربان" می گردد.
من تو را با همه ی مهر،به آبان دادم
مهربان باش که پائیز، بهارت گردد.

گر چه می دانم نمی آیی ولی هر دم ز شوق
سوی در می آیم و هر سو نگاهی می کنم

من به اینکه روبرویم می نشینی قانعم
روبرویم باشی و من را نبینی قانعم

زیر یک سقف و کنار تو چه رویایی! ولی
در کنارت روی یک تکه زمینی قانعم

گفته بودی من "همینم" یا بمان یا دل بکن
من به این جمله که می گویی "همینی" قانعم

دور باشی هم برای من کفایت میکند
بشنوم اینجا و در این سرزمینی قانعم

من نمی گویم که بنشین و فقط من را ببین
گوشه چشمی هم بیندازی، ببینی قانعم

رفتم به اوبگویم"من عاشقت شدم را
لرزیدم ازنگاهش،گفتم ازعجب هوایی...!

جنگ از کوچه ی ما شروع شد
درست از وقتــــــــی
که تـــــو از آنجا رَد شدی
سربازان خبــر نداشتند برای چه می جنگند...
چشم هایت را
فقط فرماندهان دیده بودند. . . !!

وقتى تو می آیى
به سرزمینی خوشبخت بدل می شوم
به سرزمینی پر از آواز پرنده
وقتى تو می روى
سر در گریبانم
مثل مردمی که
کسى را از دست داده اند ..

دلم را به دلت گره میزنم...
یکی زیر....
یکی رو.....
مادر بزرگم می گفت:
قالی دستبافت مرگ ندارد.....!!!

صنعت داروسازی را خلع سلاح کرده ای...
لورازپام...
دیازپام...
کلونازپام...
هیچ کدام خاصیت یک "شب بخیر" ساده "تو" را ندارند..

من که با صاعقه‌ای می‌شکنم داس چرا؟
بر دل از جور شما این همه آماس چرا؟
خودِ بارانم و تو پاک‌ترم می‌خواهی!
آب را غسل نده، این همه وسواس چرا؟
خسته‌ام! سنگ نزن، هی نشکن روح مرا
شده‌ام عاشق یک آینه‌نشناس چرا؟
گفته بودی که تماشاگر باغ دلمی
لک شده دست تو از شاخه‌ی گیلاس چرا؟
از درختان دلم عشق بچین، نوبری است
فرصتی نیست بیا، کشتن احساس چرا؟

دريا که آغوش تو باشد
من شنا گري ميشوم مبتدي
مرا رها کن
بگذار غرق شوم در اين درياي پر احساس